สารานุกรมไทยสำหรับเยาวชนฯ / เล่มที่ ๑๔ / เรื่องที่ ๔ อาหารสัตว์ / กฎหมายควบคุมคุณภาพอาหารสัตว์

กฎหมายควบคุมคุณภาพอาหารสัตว์ เนื่องจากกิจการการผลิตอาหารสัตว์มีมากขึ้น และไม่มีมาตรฐานในการตรวจสอบคุณภาพ ทำให้มีการปลอมปนอาหารสัตว์ เป็นผลร้ายต่อเกษตรกรผู้เลี้ยงสัตว์ รัฐบาลจึงได้ตราพระราชบัญญัติ ควบคุมคุณภาพอาหารสัตว์เมื่อ พ.ศ. ๒๕๐๖ และแก้ไขปรับปรุงใหม่เมื่อ พ.ศ. ๒๕๒๕ ประกาศในราชกิจจานุเบกษาฉบับพิเศษ เล่ม ๙๗ ตอนที่ ๑๑๑ หน้า ๒๕ เดือนสิงหาคม พ.ศ. ๒๕๒๕ โดยสรุปได้ให้อำนาจกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ เพื่อควบคุม กำหนดการผลิต จำหน่ายอาหารสัตว์ และกำหนดปริมาณสารอาหารในวัตถุดิบอาหารสัตว์ เช่น

อาหารสัตว์ที่บรรจุใส่กระสอบแล้วจะเก็บไว้ในโรงเก็บ

ในกากถั่วเหลืองต้องมี ๑. โปรตีนไม่ต่ำกว่าร้อยละ ๔๒ ๒. ความชื้นไม่เกินร้อยละ ๑๓ ๓. กากไม่เกินร้อยละ ๘ ๔. เถ้าไม่เกินร้อยละ ๘      ในกรณีอาหารผสมสำเร็จรูป ก็กำหนด ปริมาณสารอาหารไว้เป็นมาตรฐานเช่นกัน เช่น อาหารผสมของโคอายุ ๓-๖ เดือน ต้องมี ๑. โปรตีนไม่ต่ำกว่าร้อยละ ๒๒ ๒. ไขมันไม่น้อยกว่าร้อยละ ๓ ๓. กากไม่เกินร้อยละ ๗ ๔. ความชื้นไม่เกินร้อยละ ๑๓ อาหารไก่ เป็ด และสุกร ก็กำหนดปริมาณสารดังกล่าวไว้เช่นกัน ผู้ที่จะประกอบการค้าอาหารสัตว์ จะต้องขออนุญาต และขึ้นทะเบียนการค้า โดยติดต่อขออนุญาต ที่กรมปศุสัตว์ กรมปศุสัตว์ ได้จัดตั้งกองควบคุมคุณภาพอาหารสัตว์ขึ้น เพื่อปฏิบัติหน้าที่ และตรวจสอบให้เป็นไปตามกฎหมาย มีนายทะเบียนรับจดทะเบียน มีสารวัตร และเจ้าหน้าที่ออกไปเก็บตัวอย่างอาหารสัตว์ นำมาวิเคราะห์ตรวจสอบเป็นประจำ มีห้องปฏิบัติการ สำหรับวิเคราะห์ตัวอย่างอาหารสัตว์ และวัตถุปลอมปน