สารานุกรมไทยสำหรับเยาวชนฯ / เล่มที่ ๓๐ / เรื่องที่ ๙ วัสดุการแพทย์ / สำหรับเด็กระดับเล็ก

เมื่อเราไม่สบาย เกิดเจ็บไข้ได้ป่วย คนที่เรามักนึกถึงเป็นอันดับแรกคือ หมอ เราไปพบหมอเพื่อที่จะให้ตรวจร่างกาย เพื่อค้นหาถึงสาเหตุ หรือสิ่งที่ทำให้เราเกิดการเจ็บป่วย และเมื่อพบสาเหตุนั้น แล้วก็ทำการรักษา เพื่อให้เราสามารถกลับมามีสุขภาพที่แข็งแรงดังเดิม

ในการตรวจรักษานั้น เรามักจะคิดว่า ยารักษาโรคเป็นสิ่งเดียวที่หมอใช้ในการรักษา แต่หากเราคิดให้ดี เราจะรู้ว่า หมอยังต้องมีเครื่องมือ หรือวัสดุอุปกรณ์ต่างๆ ช่วยในการทำงาน เพื่อให้การรักษาเป็นไปอย่างสะดวก ปลอดภัย และมีประสิทธิภาพ หากเราเกิดอุบัติเหตุจนทำให้กระดูกหักขึ้นมา แทนที่หมอจะให้เรารับประทานยารักษากระดูกหัก หมอก็จะทำการจัดกระดูกที่หักให้อยู่ในตำแหน่งและลักษณะที่ถูกต้อง จากนั้นก็จะใช้เฝือก ซึ่งทำจากปูนปลาสเตอร์ หุ้มรอบบริเวณนั้น เพื่อให้กระดูกที่หักนั้นไม่ขยับหรือเคลื่อนที่ไปมา เป็นวิธีการที่ช่วยให้กระดูกสามารถเชื่อมติดกันเองได้

เมื่อเราไม่ยอมแปรงฟัน หรือไม่ยอมรักษาความสะอาดของฟัน ทำให้เศษอาหารต่างๆ ที่รับประทานเข้าไป ติดสะสมอยู่ตามซอกฟันต่างๆ จนทำให้ฟันผุ หมอก็ไม่ได้ให้ยามารับประทานเพื่อรักษา แต่จะรักษา โดยการกรอเอาส่วนที่ผุ บนฟันเหล่านั้นออก แล้วอุดด้วยวัสดุอุดฟัน เพื่อทดแทนส่วนของฟันที่ถูกทำลายไป ทำให้เรากลับมารับประทานอาหาร ได้อย่างเอร็ดอร่อยเหมือนเดิม

ถ้าเราสายตาสั้น ไม่สามารถมองสิ่งต่างๆ ได้อย่างชัดเจน โดยทั่วไปหมอมักจะแนะนำให้ใส่แว่นสายตา เพื่อแก้ไขความผิดปกติทางสายตาดังกล่าว แต่บางคนอาจจะยังกังวลเรื่องความสวยงาม และต้องการความสะดวกสบาย ก็อาจจะเลือกใช้เลนส์สัมผัส หรือที่เรียกกันว่า คอนแทกเลนส์ แทนแว่นสายตา โดยใส่ลงไปบนนัยน์ตา เพื่อช่วยแก้ไขความผิดปกติของสายตาเราได้ ซึ่งถ้าไม่สังเกตให้ดี ก็อาจไม่ทราบว่า เป็นคนสายตาสั้น

ทั้งเฝือก วัสดุอุดฟัน และเลนส์สัมผัส ถือได้ว่าเป็นตัวอย่างของวัสดุการแพทย์ที่พบเห็นได้ทั่วไปในชีวิตประจำวัน ที่แสดงให้เห็นถึงการประยุกต์ใช้งานวัสดุต่างๆ สำหรับการรักษาโรค และแก้ไขความบกพร่องของร่างกาย นอกจากนี้ ยังมีวัสดุ และอุปกรณ์อื่นๆ อีกมากมาย นอกเหนือจากยารักษาโรค ที่หมอใช้ช่วยในการตรวจและรักษา ไม่ว่าจะเป็นดั้งจมูกเทียม นิ้วเทียม ขาเทียม หากเราลองสังเกต เราจะพบว่า มีการนำวัสดุประเภทต่างๆ มากมาย มาใช้งานทางการแพทย์ได้อย่างน่าสนใจ และน่าอัศจรรย์